J. Kanters
Ver weg; dat was de eerste prioriteit. Door verdere eisen van mij en die van de exchange-universiteiten, kwam ik terecht bij de Chinese University of Hong Kong.
Hong Kong was 150 jaar een kolonie van Engeland en is daardoor heel westers georiënteerd. Ook al is het sinds 1997 weer onderdeel van China, het heeft een aparte status behouden inclusief iets wat op democratie lijkt. Ze spreken er vooral Kantonees en hoewel er cursussen worden aangeboden houden de meeste exchangestudenten het bij Engels, wat gelukkig door de meesten nog gesproken wordt.
Hong Kong is een hoogontwikkelde stad en de welvaart reikt letterlijk tot in de hemel: nergens anders vind je meer wolkenkrabbers. Hong Kongs ruim 7 miljoen inwoners wonen allemaal in hoogbouw op een grondgebied ter grootte van de Flevopolder. De (gezins)appartementen zijn vaak kleiner dan de gemiddelde studentenkamer in Tilburg en kosten meer dan een appartement aan de Amsterdamse grachtengordel. Op een of andere manier houden mensen onder de streep toch genoeg over om hun tassen regelmatig vol te laden in een van de vele winkelcentra waar het op ieder gegeven moment zwart ziet van het volk. Mijn universiteit lag gelukkig een stukje buiten de drukke binnenstad. In het mooie en rustige Sha Tin district is de Chinese University of Hong Kong zo’n 50 jaar geleden uit de grond gestampt op een heuvel tussen de natuur. Want ondanks de grote bevolkingsdichtheid zijn hier in de New Territories nog altijd grote stukken land beschermd als natuurgebied.
Vanaf het moment van aankomst werd me heel snel duidelijk in hoe een andere wereld ik was geland en ik had de eerste paar dagen last van een cultuurshock. Ik was overvallen door de dichtheid en drukte van het land, had geen idee wat ik at en kende er niemand. Zoals iedereen die ooit op exchange is geweest je kan vertellen, is dit laatste iets dat snel voorbijgaat. Iedereen is op zoek naar contacten en iedereen grijpt elke kans aan om zo snel mogelijk zo veel mogelijk vrienden te maken. Zo heb ik de mensen met wie ik gedurende mijn exchange het meeste contact heb gehad ontmoet in de IKEA waar we allemaal op zoek waren naar beddengoed. Een kop koffie van de Starbucks later was de vriendengroep geboren.
Het niveau van de universiteit waar ik te gast was lag niet erg hoog en tezamen met het feit dat er slechts drie colleges per week op de planning stonden betekende dit dat ik het leeuwendeel van mijn tijd kon gebruiken om Hong Kong en de omringende landen te verkennen. Hong Kong is erg klein en er wonen veel mensen, maar toch is er wilde natuur – bewoond door wilde apen die maar al te graag je eten stelen – in overvloed en kun je er de mooiste wandelingen maken over de heuvelruggen die de verschillende delen van Hong Kong scheiden. Kers op de taart zijn de tientallen prachtige stranden waar je met het weer van Hong Kong – de gemiddelde maximumtemperatuur is er in de winter nog steeds 20 graden – het hele jaar door van kunt genieten.
Toen in April het tentamenseizoen was aangebroken begonnen langzaamaan de gedachten aan thuis te komen. Het is daar blijkbaar gewoon om in een maand alle presentaties, papers en examens er doorheen te jagen met als gevolg dat er de laatste maand ook niet veel meer was om naar uit te kijken. Toen het tentamenseizoen eenmaal voorbij was heb ik nog gauw mijn koffer gevuld met souvenirs, ben ik nog een weekje op reis geweest en toen was het toch echt tijd om naar huis te gaan.
Nu kijk ik terug op vier heerlijke maanden in een prachtig land, ben ik veel waardevolle ervaringen rijker en ben ik een stuk beter geworden in intercultureel contact. Het is een avontuur om niet snel te vergeten en een die ik zo nog eens zou willen meemaken. Ik zou deze bijzondere ervaring aan iedereen aanbevelen en ik daag je daarbij uit om zo ver weg als mogelijk te gaan, en meteen zoveel mogelijk van de wereld mee te pakken. Zo’n unieke kans krijg je maar een keer!
