N. de Ridder

Al sinds lange tijd speelt er tussen de staat Macedonië en Griekenland een conflict over de naam van Macedonië. Beide landen claimen de historische erfenis van het antieke koninkrijk Macedonië, resulterend het land Macedonië en een gelijknamige Griekse regio. Griekenland stelt dat Macedonië een Griekse naam is, eist dat het land zijn naam verandert en blokkeert tot nu toe telkens de Macedonische toetreding tot de Europese Unie en de NAVO.[1]

Op zondag 17 juni 2018 was er echter een grote verandering in dit conflict: beiden betrokken landen tekenden een akkoord over een nieuwe naam voor Macedonië: de Republiek Noord-Macedonië. Wel is het zo dat het akkoord in beide parlementen nog goedgekeurd moet worden én in Macedonië nog door een referendum heen moet.[2] Het lijkt alsof dit een gouden uitkomst is: het conflict wordt hiermee opgelost en lidmaatschap van de Europese Unie en de NAVO wordt mogelijk voor de Republiek Noord-Macedonië. Griekenland heeft namelijk aangegeven te stoppen met het blokkeren van de Macedonische toelating. [3] Maar betekent dit akkoord ook automatisch dat de naamsverandering er gaat komen?

Je zou daarom denken dat deze naamsverandering snel doorgevoerd zou worden, maar niets is minder waar. Het besluit blijkt slechts twee mensen echt goed te zinnen: de beide ministers van Buitenlandse Zaken. In beide landen gingen in de hoofdstad, respectievelijk Skopje en Athene, mensen de straat op om te protesteren tegen de naamswijziging. De protesten gingen zelfs zo ver, dat de Griekse regering een motie van wantrouwen moest overleven. [4]

Naast de protesten van inwoners weigert ook de president van Macedonië, Gjorge Ivanov, de wijziging te accepteren. Hij stelt dat hij niet het mandaat heeft om de overeenkomst tot de naamswijziging te tekenen. Hij zegt dat hij in 2014 gekozen is omdat hij destijds beloofde de naam van Macedonië niet te wijzigen. De belofte om de identiteit van Macedonië niet in gevaar te brengen, was een van de steunpilaren van zijn campagne in aanloop naar zijn presidentschap.

Hoewel het parlement en de ministers van Buitenlandse Zaken dus akkoord zijn, zijn zij de enige daarin. Wat betekenen de protesten van het volk en de weigering van de president? De protesten van het volk in beginsel niet zo veel, maar de beslissing van de president heeft vergaande gevolgen. Het voorstel gaat nu namelijk terug naar het parlement, meldt het Macedonische staatspersbureau MIA. Bij deze tweede stemming moet meer dan de helft van de parlementsleden akkoord gaan, waarna de president wel moet instemmen. [5]

Het is dus nog lang niet zeker of een naamsverandering en dus de mogelijkheid voor Macedonië om lid te worden van de EU en de NAVO er gaat komen. Dit hangt van verschillende actoren af en blijft dus nog een tijdje spannend.
[1] https://nl.wikipedia.org/wiki/Macedonisch_naamconflict

[2] https://nos.nl/artikel/2236946-griekenland-en-macedonie-tekenen-akkoord-over-nieuwe-naam.html

[3] https://www.ad.nl/buitenland/naamsverandering-maakt-lidmaatschap-van-navo-mogelijk-voor-macedonieneuml~a2a4f2e1/

[4] https://nos.nl/artikel/2236946-griekenland-en-macedonie-tekenen-akkoord-over-nieuwe-naam.html

[5] https://www.nu.nl/buitenland/5331854/president-macedonie-weigert-naamsverandering-voeren.html